غزل 174 - مژده ای دل که دگر باد صبا باز آمد

مژده ای دل که دگر بادِ صبا باز آمد، هدهدِ خوش خبر از طرفِ صبا باز آمد، برکَش ای مرغِ سحر! نغمه ی داوودی باز، که سلیمانِ گُل از بادِ هوا باز آمد، عارفی کو که .